Noodmaatregel GTPA-onderbezetting
Het korps zet 13 mensen extra in voor de opvang en ondersteuning van collega’s die met geweld van burgers te maken hebben gekregen. Dat heeft het korps gemeld in reactie op de brandbrief van de NPB over het aantal casemanagers Geweld Tegen Politieambtenaren (GTPA).
Een maatregel die echt hard nodig was, want van de 54 collega’s die dat werk voor de reorganisatie deden waren er nog 11 over. Dat is volstrekt ontoereikend om de afhandeling van alle geweldsincidenten goed te begeleiden. Met 13 personen erbij komen we op 24 casemanagers voor de hele Nationale Politie (de verdeling over de eenheden is mij nog niet bekend). Nog altijd minder dan de helft in vergelijking met een paar jaar geleden. De reacties die ik hoor op de werkvloer zijn dan ook voorzichtig optimistisch: nog steeds te weinig als je het GTPA-protocol goed wil uitvoeren, maar in ieder geval minder krap dan het was.
Process flow-analyse
Alle hoop is gericht op de structurele oplossing die de werkgever heeft toegezegd. Hij wil de GTPA-werklast in kaart brengen door het laten uitvoeren van een zogenaamde process flow-analyse. Daarbij wordt zorgvuldig in beeld gebracht hoe een werkproces verloopt en welke input op welke momenten nodig is om gewenste prestaties mogelijk te maken. Deze stap is nodig omdat de werkwijze nu nog verschilt per eenheid.
Landelijke aanpak
De werkgever wil zien te komen tot een uniforme landelijke aanpak, dan weten collega’s die met geweldsincidenten te maken krijgen ook wat ze mogen verwachten. De NPB gaat ervan uit dat het in 2009 vastgestelde landelijke protocol daarbij leidend is. Zijn de uniforme aanpak en de werklast vastgesteld, dan kun je bepalen welke formatie structureel nodig is. Ik voorspel nu al dat je dan hoger uitkomt dan 24 medewerkers – als je het huidige GTPA-protocol tenminste goed wilt uitvoeren.
Sceptisch
Nu ben ik persoonlijk wat sceptisch als ik het woord process flow hoor. Het is de juiste (= afgesproken) route, maar er liggen nogal wat verzoeken op dat gebied en de procedure gaat tergend langzaam. Ik ben blij met de eerste stap – 13 mensen extra. Maar we blijven opletten of er meer stappen volgen. Die beweging kan niet lang op zich laten wachten.
‘Het goede gesprek’
Bij het bepalen van de uniforme werkwijze moet er ruimte zijn voor ‘het goede gesprek’. Cruciaal voor collega’s die met geweld te maken hebben gekregen en voor de casemanager GTPA die collega’s graag zo goed mogelijk wil ondersteunen. En die dus meer wil doen dan voegingen schrijven en meegaan naar de rechtbank, maar zich ook wil verdiepen in iemands persoonlijke verhaal. Dat haal je simpelweg niet uit de stukken.
Tijdelijke krachten
Uiteraard ben ik met mensen in Noord- en Oost-Nederland gaan bellen over de bereikte afspraken. Voor de collega die met een werkgerelateerde ziekte thuis zit is het natuurlijk super om te horen dat de situatie anders is als hij zijn werk straks weer stap voor stap gaat hervatten. Zou er niets veranderd zijn, dan kun je wachten op hernieuwde uitval. Maar ook voor degenen die nu met een enorme inzet en loyaliteit het schip drijvende houden is het einde van de huidige onwerkbare situatie goed nieuws. In mijn eerdere blog sprak ik over de situatie in Oost-Nederland. Daar is de situatie verbeterd door tijdelijke krachten, die met de geplande uitbreiding ook toekomstperspectief hebben in de functie.
In Noord-Nederland waren voor de reorganisatie drie casemanagers actief; nu nog één. In die situatie kun je niet alles doen wat je wilt doen – en volgens het GTPA-protocol zou moeten doen. Dat is logisch, maar ook zeer frustrerend. Heel goed dus dat daar nu hopelijk snel een eind aan komt.
Oproep Tot slot een oproep aan collega’s die te maken hebben met GTPA en aan de GTPA-casemanagers: houd me op de hoogte van de ontwikkelingen. Met meldingen wordt uiteraard vertrouwelijk omgegaan.