Nine Kooiman Bondsvoorzitter

Ook de geest heeft zijn grenzen

In het politiewerk maak je veel mee. Soms zie je in een week meer dan een gemiddelde inwoner van Nederland in een heel leven. Je krijgt klappen, fysiek. Maar de blauwe plekken die je oploopt zijn ook van binnen. Hoewel je die niet ziet, hebben die verwondingen ook onze zorg en aandacht nodig.

Het is de week van de mentale gezondheid. Een week waarin we extra aandacht vragen voor ons geestelijk welzijn en voor psychische blessures. Een heel belangrijk thema, zeker voor de politie. Het is namelijk ongekend aan hoeveel mentale druk en stress politiemensen blootstaan. Een terugblik op de recente voetbalrellen in Utrecht is er weer een triest voorbeeld van. Doorgewinterde politiecollega’s die aangeven dat ze gevreesd hebben voor hun leven. Die dachten dat ze die werkdag gewoon niet meer thuis zouden komen bij hun gezin.

Wat al deze heftige ervaringen en emoties doen met politiemensen laten de statistieken overduidelijk zien. Als het gaat om ziekte en verzuim zijn mentale blessures absoluut de koplopers. Bijna veertig procent van het verzuim bij de politie komt voort uit psychische klachten. PTSS is volgens de rapportages ook de meest vastgestelde beroepsziekte binnen de politie.

Het zijn geen verrassende cijfers als je kijkt naar de dagelijkse politiepraktijk. In hun werk hebben politiemensen vaak te maken met bijzonder stressvolle situaties. Situaties waarin het hele spectrum van emoties hoog oploopt. Het zijn ook heftige ervaringen die bijblijven en een langdurig effect hebben op mensen. Ervaringen die zich opstapelen, soms tot een onhoudbare hoogte.

De actuele ontwikkelingen binnen de maatschappij en de politieorganisatie versterken die negatieve druk alleen maar. Het geweld tegen politiemensen neemt bijvoorbeeld hand over hand toe. Demonstranten, supporters, relschoppers, ze lijken steeds minder in te zien dat er mensen in de uniformen schuilgaan. Mensen die gewoon hun werk doen. Werk waarbij politici, overheid en justitie de opdrachtgevers zijn.

Ook de grote capaciteitsproblemen binnen de Nationale Politie zijn een belangrijke factor als het gaat om stress en werkbelasting. Het steeds maar groeiende werkpakket moet door steeds minder mensen worden uitgevoerd. Met als gevolg dat stressmomenten zich sneller opvolgen en dat er veel minder ruimte is voor herstel als gevolg.

Niet voor niets zijn dit de belangrijke thema’s waar we ons als politiebond op richten. Voor alles staan we voor fatsoenlijke arbeidsomstandigheden en een veilige werkplek. Fatsoenlijk en veilig voor zowel lichaam als geest. Natuurlijk stelt het politievak bepaalde eisen aan medewerkers. Politiemensen zijn de laatsten die dat zullen ontkennen.

Maar er zijn wel grenzen aan wat de samenleving van haar politiemensen kan vragen. En die grenzen worden helaas steeds vaker overschreden. Als politiebond zullen we daarom alles doen om de politiemedewerker in bescherming te nemen als er grenzen in zicht komen of worden overschreden. Steeds met nadrukkelijke aandacht op de mentale gezondheid van de mensen.